บันทึกอนุทินครั้งที่ 4

วัน อังคารที่ 27 เดือน มกราคม พ.ศ. 2558

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

ครูผู้สอน อ.ตฤน แจ่มถิน

ความรู้ที่ได้รับ

      การเรียนการสอนในวันนี้ เรียนเนื้อหาเรื่อง บทบาทครูปฐมวัยในห้องเรียนรวม ก่อนเรียนมีกิจกรรมการวาดดอกทานตะวันและท้ายคาบอาจารย์ก็มีเพลงสำหรับเด็กปฐมวัยมาให้ร้อง

ครูไม่ควรวินิจฉัย

     การวินิจฉัย หมายถึงการตัดสินใจโดยดูจากอาการหรือสัญญาณบางอย่าง

จากอาการที่แสดงออกมานั้นอาจนำไปสู่ความเข้าใจผิดได้

ครูไม่ควรตั้งชื่อหรือระบุประเภทเด็ก

  - เกิดผลเสียมากกว่าผลดี

  - ชื่อเปรียบเสมือนตราประทับตัวเด็กตลอดไป

  - เด็กจะกลายเป็นเช่นนั้นจริงๆ

ครูไม่ควรบอกพ่อแม่ว่าเด็กมีบางอย่างผิดปกติ

- พ่อแม่ของเด็กพิเศษ มักทราบดีว่าลูกของเขามีปัญหา

- พ่อแม่ไม่ต้องการให้ครูมาย้ำในสิ่งที่เขารู้อยู่แล้ว

- ครูควรพูดในสิ่งที่เป็นความคาดหวังในด้านบวก แต่ต้องไม่ให้เกิดความหวังผิดๆ

- ครูควรรายงานผู้ปกครองว่าเด็กทำอะไรได้บ้าง เท่ากับเป็นการบอกว่าเด็กทำอะไรไม่ได้

- ครูช่วยให้ผู้ปกครองมีความหวังและเห็นแนวทางที่จะช่วยให้เด็กพัฒนา

ครูทำอะไรบ้าง

-       -   ครูสามารถชี้ให้เห็นถึงพฤติกรรมของเด็กในเรื่องที่เกี่ยวกับพัฒนาการต่างๆ

-      -   ให้ข้อแนะนำในการหาบุคลากรที่เหมาะสมในการประเมินผลหรือวินิจฉัย

-     -      สังเกตเด็กอย่างมีระบบ

-      -    จดบันทึกพฤติกรรมเด็กเป็นช่วงๆ

สังเกตอย่างมีระบบ

-          - ไม่มีใครสามารถสังเกตอย่างมีระบบได้ดีกว่าครู

-        -   ครูเห็นเด็กในสถานการณ์ต่างๆ ช่วงเวลายาวนานกว่า

-       -    ต่างจากแพทย์ นักจิตวิทยา นักคลินิก มักมุ่งความสนใจอยู่ที่ปัญหา

การตรวจสอบ

-          - จะทราบว่าเด็กมีพฤติกรรมอย่างไร

-         -  เป็นแนวทางสำคัญที่ทำให้ครูและพ่อแม่เข้าใจเด็กดีขึ้น

-       -    บอกได้ว่าเรื่องใดบ้างที่เด็กต้องการความช่วยเหลือ

ข้อควรระวังในการปฏิบัติ

-        -  ครูต้องไวต่อความรู้สึกและตัดสินใจล่วงหน้าได้

-        - ประเมินให้น้ำหนักความสำคัญของเรื่องต่างๆได้

-       -   พฤติกรรมบางอย่างของเด็กไม่ได้ปรากฏให้เห็นเสมอไป

การบันทึกการสังเกต

-         - การนับอย่างง่ายๆ

-        -  การบันทึกต่อเนื่อง

-       -  การบันทึกไม่ต่อเนื่อง

การบันทึกไม่ต่อเนื่อง

-          บันทึกลงบัตรเล็กๆ

-         เป็นการบันทึกสั้นๆเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็กแต่ละคนในช่วงเวลาหนึ่ง

การเกิดพฤติกรรมบางอย่างมากเกินไป

  -  ควรเอาใจใส่ถึงระดับความมากน้อยของความบกพร่อง มากกว่าชนิดองความบกพร่อง
  -  พฤติกรรมไม่เหมาะสมที่พบได้ในเด็กทุกคน ไม่ควรจัดเป็นสิ่งผิดปกติ

การตัดสินใจ

      -  ครูต้องตัดสินใจด้วยความระมัดระวัง
     - พฤติกรรมของเด็กที่เกิดขึ้น ไปขัดขวางความสามารถในการเรียนรู้ของเด็กหรือไม่



                                                          กิจกรรม การวาดดอกทานตะวัน

                                                            กิจกรรม การร้องเพลง

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

     บทบาทที่ดีของครูคือ เป็นผู้ช่วยอำนวยความสะดวกให้กับเด็ก ครูจะไม่ตั้งชื่อหรือฉายาให้เด็ก เพราะจะทำให้เด็กรู้สึกว่าเขาเป็นแบบที่ครูเรียกจริง และชื่อที่ครูตั้งให้ก็จะเป็นตาประทับติดตัวเด็กไป และสามารถนำเรื่องการสังเกตไปใช้สังเกตเด็กได้จริงเมื่อเราจบไปเป็นครู

การประเมินการเรียนการสอน

-ตนเอง

  เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย  ตั้งใจฟังเวลาอาจารย์สอน แต่คาบนี้จะคุยเยอะกว่าทุกคาบ พออาจารย์ถามก็ตอบไม่ได้เพาะมัวคุยกะเพื่อน ต่อไปก็จะคุยให้น้อยลงและตั้งใจฟังกว่านี้ค่ะ

-เพื่อน

   เพื่อนๆตั้งใจเรียน และตั้งใจคุยบ้างบางกลุ่มบางช่วง โดยเฉพาะเพื่อนกลุ่มเราเอง คุยเยอะจนฟังอาจารย์ไม่รู้เรื่อง แต่ก็ยังมีเพื่อนๆอีกหลายคนที่ตั้งใจฟังอาจารย์นะคะ

-ครูผู้สอน

   อาจารย์เป็นแบบอย่างที่ดี ทั้งการพูดและการแต่งกาย อาจารย์คอยแนะนำและคอยเตือนสตินักศึกษาตลอดเวลาคุยกันให้กับมาตั้งใจเรียน อาจารย์มีการแสดงท่าทางให้ดู อาจารย์มีเทคนิคดีๆที่หลากหลายมาสอนมาให้นักศึกษาอยู่เสมอ